Wiele emocji towarzyszyło Jeżykom w ostatnim tygodniu października. Rozmawialiśmy o rodzinie, relacjach rodzinnych, o teraźniejszości i przeszłości. Dzieci odgrywały scenki z życia rodzinnego. Z przyniesionych przez nie fotografii, udało się stworzyć niezwykłą wystawę. Przedszkolaki były bardzo zainteresowane zdjęciami swoich rówieśników z wczesnego dzieciństwa. Miały doskonałą okazję podzielić się ciekawostkami z życia swoich rodzin. Najwięcej radości sprawiły opowieści o babciach i dziadkach, którzy jak wiadomo, kochają swoje wnuczęta bezgranicznie. Mieć babcię i dziadka to duże szczęście – powiedział jeden z 6-latków. Stąd zrodził się pomysł, by zaprosić babcie na zajęcia. Dnia 30 października odwiedziła Jeżyki babcia Maksymiliana, pani Hanna Grobelna. Opowiedziała dzieciom historię swojego dzieciństwa. Dzieciaki były wielce zdumione, kiedy dowiedziały się, że babcia Hania, sama sobie szyła lalki do zabawy, a jej koledzy strugali z drewna żołnierzyki. Pani Hanna Grobelna przeczytała dzieciom dwa wierszyki ze zbioru „Najpiękniejszych wierszy dla dzieci” oraz zabawiła się z 6-latkami w „Ojca Wirgiliusza”. Kolejne październikowe przedpołudnie Jeżyki spędziły w towarzystwie babci przedszkolaka Leonarda. Pani Alicja Gruetzmacher opowiadała dzieciom o zabawach i grach w tamtych czasach, kiedy sama była małą dziewczynką. Gra w klasy, w gumę, podchody i kapsle były hitem w tamtym okresie. Babcia Ala bardzo ciepło wyrażała się o swoich wnukach. Jeżyki dowiedziały się, że każdą niedzielę spędza ze swoimi wnukami i zawsze znajduje czas na gry i zabawy w przydomowym ogrodzie. Wyrecytowała przedszkolakom wiersz Jana Brzechwy „Kwoka” oraz włączyła dzieci do wspólnej zabawy podczas czytania wiersza „Katar”. Jeżyki miały także okazję zatańczyć wspólnie z zaproszonym gościem do piosenki ruchowej. Na zakończenie wizyty, dzieci zostały poczęstowane słodyczami. Szczęśliwe i rozpromienione twarze Jeżyków i zaproszonych babć pokazały, jak ważne są wspólnie spędzone chwile. Dziękujemy!